(این وبلاگ یکبار توسط دشمنان اسلام حذف گردیده )اخبار روز ، رویدادهای مهم ، مهمترین و پربیننده ترین اخبار روز ، نظامی ، ورزشی ، داستان، مذهبی ،

‌به نقل از خبرنگاران جوان، سلاح‌های انفرادی به خاطر تغییر تاکتیک‌هایی که در میدان نبرد رخ داده است یک نیاز همیشگی نیرو‌های زمینی بوده و به همین خاطر توسعه انواع سلاح از جمله اسلحه‌های هجومی در دستور کار طراحان جهان قرار گرفته است.

در حال حاضر تمامی نیرو‌های نظامی جهان از تاکتیک نبرد نامتقارن استفاده می‌کنند که در آن یک گروه کوچک پیاده نظام، اما تا دندان مسلح به عمق خاک دشمن نفوذ کرده و مشغول نبرد می‌شود، این راهبرد باعث زمین‌گیر شدن دشمن در خاک خودش می‌شود، اما یک مزیت دیگر هم دارد که پایین آمدن هزینه‌های آموزش و تامین تجهیزات در دراز مدت است.

نکته مهم این است که فرماندهان کشور ما نیز به خاطر داشتن مرز‌های زمینی فراوان با همسایگان و قرارگیری در منطقه حساس غرب آسیا، از چندین سال قبل به سمت چنین راهبردی حرکت کردند و امروز شاهد هستیم که نیرو‌های زمینی جمهوری اسلامی ایران به خصوص نیرو‌های ارتشی در این زمینه گام‌های موثری را برداشتند.

فرماندهان نیرو‌های مسلح کشورمان در این راستا آموزش‌های لازم را آن هم با تکیه بر تاکتیک‌های بومی در اختیار نیرو‌های تازه‌نفس و افسران جوان قرار می‌دهند و در کنار آن‌ها متخصصان و طراحان جوان و انقلابی هم برای رفع نیاز این نیرو‌ها به تجهیزات، کار ساخت سلاح‌های هجومی بومی را در پیش گرفتند که یک نمونه آن سلاح خیبر است.

سلاح خیبر که خبر طراحی آن در سال ۱۳۸۰ در برخی رسانه‌ها مطرح شد، به دست متخصصان جوان وزارت دفاع و پشتیبانی نیرو‌های مسلح در سال ۱۳۸۱ ساخته شده است؛ این سلاح در چارچوب نیاز نیرو‌های عمل‌کننده جمهوری اسلامی ایران برای در اختیار داشتن یک سلاح انفرادی سبک طراحی شد.

اطلاعات چندانی از این سلاح در دست نیست، اما بر اساس ظاهر خیبر ایرانی با کالیبر ۵.۵۶ میلیمتری جرم ۳.۷ کیلوگرم، نواخت تیر ۸۰۰ تا ۸۵۰ تیر بر دقیقه، برد مؤثر ۴۵۰ متر، برد نهایی ۲۵۰۰ متر و سرعت خروج گلوله از لوله ۹۰۰ تا ۹۵۰ متر بر ثانیه را دارد؛ همچنین برای مسلح شدن این سلاح انفرادی، از دو نوع خشاب ۲۰ و ۳۰ تیر استفاده می‌شود.

تا قبل از خیبر چندان اطلاعاتی در خصوص ساخت سلاح هجومی در کشور وجود نداشت، اما این طراحی موفق باعث شد تا پای ایران به باشگاه طراحی سلاح سبک هجومی هم باز شود و پس از آن هم چندین سلاح متفاوت در اختیار نیرو‌های مسلح قرار گرفت، اما باز هم یک نیاز وجود داشت که سلاح جدید ایران با نام ذوالفقار آن را حل کرد.

ذوالفقار ایرانی و کالیبر‌های مختلف

سلاح ایرانی ذوالفقار اولین اسلحه هجومی سبک بومی است که توسط شرکت غیرنظامی مصاف و به دست جوانان ساخته شده تا بتواند جایگزین سلاح‌های قدیمی نیرو‌های مسلح کشورمان، چون ژ-۳ شود، اما برای این کار یک ویژگی باید در این سلاح جدید در نظر گرفته می‌شد و آن هم کالیبر گلوله بود.

در سال‌های گذشته بسیاری از ارتش‌های جهان برای راحتی سرباز‌ها و حمل بیشتر مهمات توسط یک نفر گلوله‌های کالیبر ۵.۵۶ میلیمتر را جایگزین گلوله ۷.۶۲ میلیمتر کردند که کار را راحت می‌کرد، اما یک نکته وجود داشت و آن هم عدم نفوذ گلوله‌های کالیبر ۵.۵۶ میلیمتر در جلیقه‌های ضد گلوله امروزی است.

توجه به این موضوع وقتی بیشتر شد که برخی تحرکات در منطقه غرب آسیا مانند اقدامات گروه‌های تروریستی گسترش پیدا کرد و به همین خاطر هم امروزه سلاح‌های کالیبر ۷.۶۲ میلیمتر مثل ژ-۳ یا FN FAL در جریان نبرد‌های خاورمیانه همچنان دیده می‌شود، چون از قدرت گلوله بالاتری برخوردار هستند، پس اگر کشوری می‌توانست چنین قابلیتی را در سلاح‌های مدرن خود قرار دهد پیشرفت بزرگی کرده بود.

همین موضوع باعث شد تا جوانان ایرانی به فکر سلاحی باشند که گلوله‌های کالیبر ۵.۵۶ میلیمتر و ۷.۶۲ میلیمتر را شلیک کند و این گونه بود که ذوالفقار ایرانی متولد شد؛ بحث قابل تغییر بودن لوله و کالیبر سلاح از جمله مشخصات بسیار مثبت ذوالفقار است که به این سلاح کمک می‌کند بسته به شرایط مختلف با تغییر کالیبر خود را به نیاز کاربر نزدیک کند.